روزی دانشمندی آزمایش جالبی انجام داد. او با قرار دادن یک دیوار شیشهای در وسط یک آکواریوم آن را به دو بخش تقسیم کرد. در یک بخش، ماهی بزرگی قرار داد و در بخش دیگر ماهی کوچکی که غذای موردعلاقهی ماهی بزرگتر بود!
دانشمند برای ماهی بزرگ هیچ غذایی نمیریخت و او گرسنه مانده بود. ماهی بزرگ برای شکار ماهی کوچک بارها به سویش حمله برد، اما هر بار با دیوار شیشهای که مانعی برای رسیدن به غذای موردعلاقهاش بود، برخورد میکرد. پس از مدتی ماهی بزرگ باور کرد که رفتن به آنسوی آکواریوم غیرممکن است، بنابراین از حمله به ماهی کوچک دست برداشت.
حالا دانشمند دیوار شیشهای را برداشت و راه را برای ماهی بزرگ باز گذاشت، ولی او دیگر هیچگاه به ماهی کوچک حمله نکرد و حتی از وسط آکواریوم بهطرف دیگر نیز نرفت! اکنون باوجوداینکه دیگر دیوار شیشهای وجود نداشت، اما ماهی بزرگ در ذهنش دیواری ساخته بود که مانع رسیدن او به خواستهاش میشد.
نتیجهگیری: داستان این ماهی بزرگ، داستان بسیاری از انسانها است! بیشتر افراد موانعی را در ذهن خود ایجاد کردهاند که مانع دستیابی آنها به اهدافشان است. آنها باورهای غلطی دارند که موفقیت را برایشان غیرممکن میکند. طبق اصل پارتو، ۲۰ درصد موانع موجود، بیرونی و ۸۰ درصد موانع، درونی هستند؛ یعنی بیشتر موانعی که در مورد انسانها و کسبوکارها وجود دارند، موانع داخلی هستند.
برای انسان هیچ محدودیتی وجود ندارد، بهجز آنهایی که خودش در ذهنش میسازد. محدودیت ذهنی بسیار خطرناکتر از موانع واقعی است. مردم زیادی هستند که قبل از اقدام برای هر خواستهای، معتقدند که رسیدن به آن غیرممکن است و به همین دلیل هرگز کاری را شروع نمیکنند. آنها برای هر هدفی هزاران مشکل و بهانه میتراشند و درواقع خودشان را فریب میدهند.
شما برای رسیدن به هدفتان ابتدا قدم اول را بردارید و سپس قدمهای بعدی را و هرگز نگران مشکلات و موانع نباشید، زیرا برای هر مشکلی راهحلی وجود دارد و با اقدام کردن خواهید دید که بسیاری از موانع در واقعیت وجود ندارند یا از سر راهتان کنار خواهند رفت. مطمئن باشید که هیچ هدفی برای انسان غیرممکن نیست.